Weer naar huis.

Vanmorgen om 5 uur opgestaan en per shuttlebus naar het vliegveld van Los Angeles gegaan. Volgens informatie van het hotel gisteren moesten we rekening houden met ongeveer 45 minuten reistijd. Wij vonden dat al vreemd en dat voorgevoel was juist. Binnen 5 minuten stonden we bij departures van het vliegveld. Het betekende dat we reeds om tien over half zes bij de incheckbalie stonden. Deels was zelfbediening en deels bediend door personeel van Air Canada ging het inchecken vlot. Het ontbijt namen we op het vliegveld. Het is altijd weer een hele toer om een beetje calorie-arm te ontbijten. Veel en groot is en blijft het menu. Carla kocht nog een geurtje voor Antine en één voor haarzelf. Een uurtje te laat,10.40 uur, vlogen we met Air Canada naar Toronto. Na iets meer dan vijf uur landden we 15.00 uur (plaatselijke tijd 18.00 uur) op vliegveld Pearson. Van de negen uur tijdsverschil hadden we er dus al drie ingehaald. In Toronto namen we ons diner. Leuk om te vertellen is dat Carla een broodje wilde kopen bij één van de corners in de vertrekhal. Dat ging niet zo maar. Op de IPad op de balie moest ze het broodje bestellen, email-adres invoeren en vervolgens betalen met de creditcard. De rekening wordt naar huis gemaild. Ook de laatste vlucht vertrok met een beetje vertraging en zo lieten we het Noord-Amerikaanse continent 21.00 uur onder ons.
In een grote airbus maakten we samen met circa 300 andere passagiers de oversteek over de Atlantische Oceaan op weg naar huis. Van slapen kwam niet veel, hooguit een beetje wegdommelen. Je wilt wel slapen, maar je hebt niet veel gedaan, dus ben je ook niet moe. Bovendien is er altijd lawaai in een vliegtuig en zit je niet echt in een houding om te slapen. Iets over half 11 zaterdagochtend waren we "back in Holland". Fijn dat Dik van de Weetering ons op kwam halen. En zo waren we 13.00 uur weer thuis.  

Wij kijken terug op een heel mooie vakantiereis. We hebben veel tijd in de voorbereiding gestoken, maar nu dan ook alles kunnen doen wat we wilden doen. We zijn niet ziek geweest, duizenden kilometers gereden, zo veel verschillende dingen gezien en gedaan en het met ons 3-tjes heel gezellig gehad.  We zijn dankbaar dat we ons huwelijksjubileum zo hebben mogen vieren.

We willen iedereen bedanken voor de leuke reacties op het reisblog. Mede dankzij die reacties was het voor ons nooit een opgave het verhaal te maken. We hadden er steeds weer plezier in. Ook de vele appjes die we kregen, hielden ons niet alleen op de hoogte van lief en leed, maar gaf ons het gevoel dat velen op afstand aan ons dachten. Vanwege het tijdsverschil kwamen die appjes vaak binnen als wij op bed lagen. Dan hoorde je ze binnenkomen en was het altijd weer leuk om de volgende morgen te kijken wie er een berichtje gestuurd had.

Wij laten de verhalen nog één of twee weken op de reislogger staan. Daarna halen we het eraf.