Los Angeles

Na een rustige start gingen we om 10.00 uur naar de Hollywood Boulevard. Hollywood is sinds het begin van de 20ste eeuw het centrum van de Amerikaanse filmindustrie. Wij parkeerden de auto in een parkeergarage bij het Dolby Theater, de plek waar vroeger jaarlijks de Oscaruitreikingen plaatsvonden. En natuurlijk maakten wij een wandelingetje over The Walk of Fame, het trottoir waarin stervormige stenen tegels liggen. Elke tegel heeft de naam van een artiest in zich. Er liggen inmiddels zo’n 2500 stenen. Zo zagen we Donald Duck, Steven Spielberg, Michael Jackson en zelfs Donald Trump. Daarna met de auto naar El Pueblo de Los Angeles, het oudste deel van Los Angeles. In de Olvera Street zagen we het oudste huis van de stad. In onze ogen niet oud, uit 1818. De eerste bewoners van Los Angeles waren Mexicanen en Olvera Street ademt die sfeer dan ook uit d.m.v. restaurantjes, winkels en kraampjes. Ook namen we daar een kijkje in de Old Plaza Church. Het is ons opgevallen dat er zoveel kerken zijn in Amerika. We hoorden al een keer van Amerikanen dat dit komt omdat er zo veel verschillen zijn tussen de diverse geloofsgemeenschappen. Protestant en reformatorisch zijn namen die je ook hier hoort. Deze eenvoudige kerk had een gemeenschap van circa 300 mensen, waarvan het merendeel zaterdag en zondag trouw de kerk bezoekt. Vervolgens ons laatste uitstapje in Los Angeles. We willen namelijk heel graag een keer in de Pacific Ocean zwemmen. Velen zeggen dat het water te koud is, maar al zouden we er maar met onze voeten in staan. We kozen voor het bekende strand in Santa Monica. De 300 meter lange Santa Monica Pier is het eindpunt van de bekende route 66. We kleedden ons om in de auto en zochten een plekje op het strand. We waren zeker niet de enige, maar het strand is zo breed en lang dat het helemaal niet opvalt dat er veel mensen zijn. De zee heeft een sterke branding met hoge golven. Vooral Corné genoot van het springen in de golven. En de temperatuur van het water viel alles mee. We begonnen de vakantie aan de oostkust van Amerika, we sloten het af aan de westkust. Op de pier zochten we een leuk restaurantje waar we heerlijk aten. Daarna in de auto om in de drukte terug te rijden naar ons hotel. 12 miles (19 km) en dat nam een uur in beslag. Nog even de auto aftanken om in te leveren bij de verhuurder. Corné en Carla gingen vast naar het hotel om te douchen, Henri bracht de auto terug. 105 miles gereden in anderhalve dag. Geeft aan hoe groot de stad is. De koffers hebben we niet uitgepakt, maar we moeten wel even onze handbagage pakken. Wat willen we morgen allemaal bij de hand hebben op de (lange) reis? Morgenochtend moeten we om 5.45 uur klaar staan bij de uitgang van het hotel. De shuttlebus brengt ons naar het vliegveld. En hoewel het vliegveld vlak bij het hotel is, vanuit onze kamer kunnen we de vliegtuigen zien landen, is het toch nog 45 minuten rijden om er te komen. En passagiers voor een internationale vlucht moeten 3 uur van tevoren aanwezig zijn. En natuurlijk willen we vanavond ook nog ons verhaal en enkele foto’s op de reislogger zetten. Vervelend is dat Henri en Carla nergens in het hotel Wifi hebben, Corné alleen in de lobby. Daarna maar een beetje vroeg naar bed.