Van Zion naar Las Vegas

We wilden vanochtend een keertje iets minder vroeg opstaan. Corné zei gisteren: “Ik ben elke ochtend om zeven uur wakker, slaap niet eens uit tot acht uur. Als ik thuis ben en ik heb nog een week vakantie van school slaap ik elke dag tot één uur uit.” Dus werd het vanochtend ietsjes later. Lekker buiten ontbeten. Wat een prachtige camping is dit toch. De herten lopen zo tussen de tenten en campers door. Bij de uitgang van het park stond al een rij auto’s om het park in te gaan. Wij zaten al snel op de I 15, een Interstate. De maximum snelheid hier is 80 miles, maar wij houden het met de camper op max 65. Ook nu weer verbaasden we ons over de diversiteit aan landschappen op een relatief kort stuk. En de enorme vrachtwagens, soms zelfs met drie opleggers. Omdat we nu weer van mountain-time naar pacific-time gingen, hebben we er vandaag weer een uurtje langer. Rond de middag waren we in Las Vegas met als temperatuur 41-42 graden. Eerst even langs Road Bear, want we hadden een vraag over de televisie. Daarna naar de Walmart. De komende dagen zal het wat lastiger zijn om boodschappen te doen, dus wilden we e.e.a. inslaan. Misschien leuk om even wat te vertellen over die supermarkt. Het is een enorm grote winkel waar je van alles kunt krijgen: van drogisterij, doe-het-zelf, campingspullen, kleding, levensmiddelen. Kortom alles. Er ligt zelfs boerenkool! En dat bij 42 graden. Als je bij de kassa komt pakt de medewerker achter de kassa alle boodschappen in in plastic tasjes. Soms zelfs maar één of twee dingen in één tasje.
Nadat onze voorraad weer aangevuld was, snel naar de camping. In dit geval gewoon een geasfalteerd terrein met camperplaatsen. Maar ook met een zwembad. Daar konden wij het wel uithouden vanmiddag. Ook nog een was gedraaid, drogen was geen enkel probleem.
Tegen 18.00 uur met de shuttlebus naar The Strip. Daar hebben we dit keer hotel Caesars Palace bezocht. Alles in Romeinse sfeer tot de Trevi fontein toe. Het was er heel druk, waarschijnlijk omdat het zaterdagavond was. En ook hier in dit hotel weer honderden gokautomaten. Je weet echt niet waar je in verzeild raakt, het is bijna waanzin. Terug in onze camper voelden we nu wel een beetje de werking van de airco, vanmiddag kon die het bijna niet aan.
Morgen hebben we een lange reisdag voor de boeg. Op internet lazen we dat het bij Mono Lake, waar we naar toe gaan, ‘maar” 30 graden is.